نظرات ياداشت كبوتر دل من .... - يه امل مدرنيسم نشده!

+ شيرين

از زمزمه دلتنگيم از همهمه بيزاريم

نه طاقت خاموشي نه تاب سخن داريم

آواز پريشاني ست رو سوي چه بگريزيم

هنگامه حيراني ست خود را به که بسپاريم

تشويش هزاد آيا وسواس هزار اما

کوريم ونمي بينيم ورنه همه بيماريم

دوران شکوه باغ از خاطرمان رفته

امروز که صف در صف خشکيده و بيماريم

دردا که هدر داديم آن ذات گرامي را

تيغيم ونمي بريم ابريم ونمي باريم

ما خويش ندانستيم بيداريمان از خواب

گفتند که بيداريد گفتيم که بيداريم

من راه تو را بسته تو راه مرا بسته

اميد رهايي نيست وقتي همه ديواريم

من اپم
موفق باشي