برادر گرامي سلام از نوشته هاتون كه يقينا حرفهايي كه از دل شما برخاسته بردل هر ازاده اي مي نشيند اما هيچ وقت فكر كرده ايد كه سال 59 با اون جوانهاي پاك و مخلصي كه داشتيم با الان فرق مي كند مسئولين چقدر سعي كردند فرهنگ اون روزها رو براي جوانان امروز بارور كنند؟ چقدر سعي كردند جواناني شجاع تر و غيورتر از اون روزها پرورش دهند كه در چنين مواقعي همه يك دل شوند و به جهاد بپردازند.؟ نه برادر من متاسفانه حتي خيلي از كساني كه اون زمانها خالصانه به جنگ نرفته بودند آرمانهاي خود رادر مقابل پست و پول و مقام فراموش كردند. و امروز بايد افسوس بخوريم كه آين همه شهيد و جانباز بچه هاي يتيم و زنان بيوه و خانواده هاي داغدار براي چه بودند؟ وقتي به قبور شهدا سر مي زنم اشكم جاري ميشه چه جوانهايي رفتند و شهيد شدند تا حال ما بمانيم و سر هم كلاه بگذاريم و دنبال پست بدويم رانت خواري كنيم رشوه بگيريم و به شكلي هم شرعيش كنيم. بيائيد با هم كار فرهنگي كنيم و 10 درصد جوانهاي اون روز را بسازيم بدانيد كه اين جوانها اونهايي نيستند كه روزي مخلصانه جهاد كردند. اللهم عجل لوليك الفرج مولانا صاحب الزمان. التماس دعا