بي معرفتي ما و روزگار بر بر خي چيز ها سخن يك روز و دوروز اين ايام نيست ....
خاصه ذات آدمي ست كه برخي را فراموش كند و نمك دان بشكند ...
ولي آنكه مي گويي برادر ....بيا جهاد كنيم بر نفس مان ... همان سوراخي است از زخم دل من كه تو اوستاي انگشت كردن در آني و دردش را به سرم بر مي گرداني ....دعا كن ....مي داني كه ما عادت داريم كه انتظار شب قدر بكشيم و پس آن كه گذشت . حسرتش را بخوريم ...
يا حق داداش
