سلام . برادرم هنوزم باور نميكنم . و نميخوام باور كنم . بازم سعي ميكنم همونطور كه قبلا برات مينوشتم . بنويسم و تو هم هروقت كه دلم سخت گرفته بود باهام حرف ميزدي و آرومم ميكردي و با اون دم مسيحائي ات آرامش را به دلم بر ميگردوندي . الان هم بنظرم فرقي نميكنه ميدونم اوني كه قلمت رو بدستش گرفته حتما خوب تو رو ميشناسه و ميتونه راه تو رو ادامه بده و به كمك و همفكريت هدايت بشه . روحت هميشه با ماست .