امروز اگر حلاوتي نوش شماست

يا جامه اقتدار تن پوش شماست

روزي نرسد که زير پا بگذاريد

خون شهداي ما که بر دوش شماست

خوشا كه رسيديد تا حريم حضور

به نام عشق دل خويش شعله ور كرديد

فرشتگان خدا در شراره رقصيدند

شبي كه با غم و عشق و سپيده سر كرديد

بهاري آمد و لاله اي روييد و من در ميان لاله هاي روييده نگاهم به گل سرخي است كه در بوستان عشق برافراشته است . اينك در حوالي دنيا سرگشته و حيران به دنبال گذشته هاي خويشم كه مرا دور زده اند .گذشته هايي درخشان در كنار مرداني سترگ كه چون نگيني سبز مي درخشند .بهار امسال كه در اربعين 72 يار قد برافراشته آغاز گرديد تا صبر زينب (س) و عفت او با غيرت عباس در آميخته شود و به دنيا پرستان غافل بفهماند كه زندگي بهاري يعني چه؟

ميثم عزيز ،هم سنگر خستگي نا پذيرم :هنوز هم منتظرم كه انتظار به سر آيد . هميشه زير سايه دلتنگي ها به خاطرات با شما بودن پناه آورده و سجده هاي مرسوم در خاك با قنوت هاي نمناك در ذهنم مرور مي شود.

ديده ام را بر فراز آسمان گم كرده ام

هستي ام را در غبار كاروان گم كرده ام

روح من در امتداد لاله ها پرواز كرد

پاي خود را در كنار ار غوان گم كرده ام

مانده ام در فصل زرد باغ هاي اضطراب

خاطرات باورم را در خزان گم كرده ام

مرداني كه سبز سبز آمدند و سرخ سرخ رفتند.وه چه آمدني و چه رفتني .گل واژه هاي ايمان و فداكاري راه شرف،شهيداني كه سوختند تا ما بمانيم. آنان رفتند تا درس چگونه زيستن و چگونه مردن را به ما بياموزند.

مرداني از جنس لاله هاي سرخ عاشقي

<\/h3>