به ديدارم بيا...در اين تنهايي تنها و تاريک، خدا مانند...دلم تنگ است... بيا اي روشني،اي روشن تر از لبخند... شبم را روز کن سر پوش سياهي ها... دلم تنگ است...بيا بنگر،چه غمگين وغريبانه... در اين ايوان سر پوشيده واين تالاب مالامال... دلي خوش کرده ام با اين پرستوها و ماهي ها... و اين نيلو فر آبي و اين تالاب مهتابي ... شب افتاده است ومن تنها و تاريکم... و در ايوان تالاب من ، ديريست ... در خوابند...پرستوها و ماهي ها و آن نيلوفر آبي... بيا اي مهربان من... بيا اي ياد تنهايي... !
