يا رفيق من لا رفيق له
وقتي که مي توان به قله رسيد، چرا در ته دره بمانيم ؟
زندگي، حرکتي ست از دره بي ارزشي تا قله ارزشمندي.
تا زمينه بالا رفتن فراهم است آيا حيف نيست که انسان به هبوط و سقوط رضا دهد ؟
مگر چند بار، زندگي خواهيم کرد ؟!...
التماس دعا
يا علي
