*** بنام تو اي قرار هستي ***

سلام و عرض ادب و احترام خدمت شما برادر بزرگوار

راستش رو بخواهيد از خوندن مطلبتون جا خوردم. خصوصا وقتي به انتها رسيدم . چون هيچ دليل منطقي يا حتي غير منطقي براي رفتنتون توش نديدم . ميگيد حس و حال كسي رو داريد كه ميخوان بچه اش رو ازش بگيرند . و شما هم بچه رو به راحتي ميديد و ميريد ، اين خيلي جالبه ها . ولي مادرها يا حتي پدرها وقتي ميخوان بچه اشون رو ازشون بگيرند. به اين سادگي نميدن ، مقاومت مي كنند ، جون خودشون رو ميدن ، ولي بچه رو نميدن . حالا شما بر چه اساسي احساستون رو اينطوري تفسير كرديد الله اعلم

نميدونم اين حسن دنياي مجازيه يا قبح اين دنيا ، كه آدمهاش راحت ميان . رشته الفتي با ديگران ايجاد مي كنند و بعد يه روز همينطوري ميگن خداحافظ (يا به قول شما غزل خداحافظي رو ميخونند ). اصلا انگار نه انگار الفتي بوده ، دوستاني بودند ، حقي دارند ، مهري به دل دارند ........................

شماهم به جمع غزلخوانهاي اين دنيا پيوستيد . به همين سادگي . يك روز سلام - يك روز خداحافظ

ايكاش حداقل با دليلي منطقي دوستانتون رو براي رفتنتون قانع ميكرديد كه حداقل حمل بر بي تفاوتي نشه

بگذريم . خيلي پرحرفي كردم . اميدوارم به دل نگيريد.صحبت شما تنها نيست . من هروقت ميرم وبلاگي كه حرف از خداحافظي زده همينطوري ميشم و اختيار كلام از دستم در ميره . نميدونم چرا . شايد براي اينكه هنوز تن به قواعد و رسوم اين دنياي مجازي ندادم

به هرحال صلاح مملكت خويش خسروان دانند

اميدوارم هرجاي اين دنياي خاكي هستيد و به هركار مشغول ، موفق و مويد و سرفراز باشيد و بيشتر اميدوارم روزي برگرديد

التماس دعا